Teun Gautier (van het boek Een Wereld van Gemeenschappen) opende de middag, stadsdichter Ingmar Heytze sloot de avond af met een prachtige (en vooral grappige) samenvatting van de dag en DJ Wesdex draaide het programma aan elkaar, wat een prachtige dag.

We willen van Utrecht de meest en best gemeten stad maken van Nederland, en de wereld! – KNMI

ALLES IS BETER

 

Overal speelt altijd iets: sleutelfiguren, aanjagers, frituur.

Allereerst verklaar ik graag dat ik geloof in sportkantines.

De grasmatten ernaast zie ik als noodzakelijk kwaad,

in mijn beste Asterixlatijn een condicio sine qua non: 

zonder sportveld was zo’n keet vol marsen en kroketten

niet meer dan een kantine in het grote niets, wat ik

persoonlijk een hele verbetering zou vinden, zeker

na zonsondergang, in verband met de nachtkwaliteit.

 Maar dat is het probleem: iedereen is een megafoon

voor zijn eigen vrijheid, we blaffen schel tegen elkaar in,

de ene buurman is dol op barbecueën, de ander stookt

graag oude binnenbanden in de open haard en ik 

ben dan weer dol op ademhalen met open ramen.

Ik heb geen snuffelfiets van node om te weten: leven

in de stad is adembenemend, ik ben de astmatische

kanarie in de kolenmijn, ik moet me dagelijks

 beheersen om niemand van zijn scooter te slaan,

de ruiten van terreinwagens heel te laten, geen wielen

van motoren met extra harde uitlaat los te draaien.

Klootzakkerij vermomt zich toch al zo graag 

als jijbak of: ‘leven en laten leven’. We kunnen

(en we zullen) meten tot we blauw zien. Ondertussen

gaat echte verandering zo traag dat het bijna

komisch wordt, zoals het ophangen

 van een hygrometer die niet tegen vocht kan,

en dan met droge ogen verklaren: weer wat geleerd.

We komen zeggen wat we kwijt willen, wat kunnen

we anders, alles is beter dan niets, een stad vol neuzen 

en ogen en oren, het is een begin, we zijn hier om te leren

en de wijsheid van de massa zou ons kunnen helpen,

en anders wel de pientere tuin, de bloemenbom,

de bioblitz – ludiek doen wordt eerder vroeger

dan later ook een soort ziekte maar alles is beter

dan niets, ik herhaal dit vooral tegen mezelf, omdat

ik ook wel weet dat moedeloosheid besmettelijker is

dan enthousiasme, brand in de bibliotheek, 

maar dan in de bodem. Ik zoek een einde maar

dat is er niet, ik weet ook wel waardoor dat komt:

als ik straks thuis ben en ze vragen hoe het was,

zal ik zeggen: ‘Het komt goed met deze stad,

bijna alles wat ik hoorde ging over beginnen.’

 

– Ingmar Heytze

Wil je op de hoogte blijven van onze evenementen, schrijf je dan in voor de nieuwsbrief. 

* De aftermovie is gemaakt door Hustle Creatives.
* De foto’s zijn geschoten door Coen Koppen.